Büyüdüğünde Ne Olacaksın?

Sevgini paylaş!

Dinlemek isteyenler için; Fabrizio Paterlini / Historiette No.5

Oradaki bulutlar okulda olan kötü şeyler,

Oradaki gökkuşağı benim, güzel olan şey.

9 yaşında Ö.D.

Bir yerde okudum daha yeni. “Küçükken bize ne olmak istediğimizi sorarlar; bu durumda ben, şu an hiçbir şey miyim?” diyordu orada. Hmm cevap verebilir miyim bu soruya? Hoş bu soruyu ben kendime hala soruyorum, kesin bir cevap bulabilmiş değilim…henüz. Zaman zaman insan kendini içinde bulunduğumuz bu dünyada kaybolmuş hissediyor. Neredeyim şu an, ne yapıyorum, hep istediğim, hep olmak istediğim şey olabildim mi? Ya da o yolda mı ilerliyorum? Yoksa adımlarımı mı şaşırdım o ezbere gittiğim yolda? O zaman ben kim olurum, ne olurum, ben bir şey miyim ki? Bu, şu an içinde olduğum yaşta ve durumda aklıma sık sık düşen sorular. Bundan 10 yıl sonra hala yaşıyor olursam farklı sorular sorar mıyım ya da yenileri mi eklenir bilmiyorum.

Bu iç sorgulama veyahut dönem dönem uğrayıp huzur kaçıran sorulara neden, çocukluğumuzdan itibaren aklımıza kazınan ve bizden yalnızca tek bir yanıtın istendiği, omuzlarımızı ağrıtan soru olabilir mi?

Ben materyal getirisi olan bir meslekten mi ibaretim yalnızca? O zaman mı bir şey olabileceğim?

Peki, çocuğunu en iyi şekilde yetiştirmek isteyen bir anne, ilim öğrenmek isteyen bir öğrenci, anlayışlı ve empati yeteneği güçlü bir arkadaş, ağlayan kardeşinin yüzünü güldüren bir abla ya da abi, yediği muz kabuğunu yere atmayıp elinde biriktirdiği çekirdek kabuklarını atmak için çöp kutusu arayan bir birey, kitap okumayı seven bir okur…

Demek istediğim ben tek bir şeyden mi ibaretim ki? Bizi biz yapan sayısız özellik varken kendimizi yalnız tek bir kalıpla kabul edilebilir kılmak…kamburu olmayan birini kambur yapar gibime geliyor.

Sayısız özelliği olmasına karşın zaman zaman da olsa kendine kör olan sen, siz ve ben; afiyetli bir akşam dilerim…