Merhaba sevgili okur,
Öncelikle okumaya başlamadan hemen çok sevdiğin sözsüz bir melodiyi açmanı istiyorum. Açtık, o zaman devam edebiliriz. Şu an işte, yolda, evde nerede olursan ol günün stresini, karmaşasını atmak için veyahut geçirdiğin çok güzel bir günün sende bıraktığı o müthiş enerjiyi daha da arttırmak için birlikte melodiye bırakalım hadi kendimizi. Ben sizinle her gün yapılabilecek ve değişkenlerini sizin belirleyeceğiniz bir meditasyon çalışması yapmak istiyorum. Aşamalarından bahsederken ben sizde tekrar edip benimle yapabilirsiniz. Ancak bittikten sonra kendi başınıza gözleriniz kapalı yaptığınızda bu çalışmayı, kendinizle baş başa kaldığınızı, müziği, içinizdeki sizi hissettiğinizi göreceksiniz.
Haydi başlayalım o zaman.
Müziğimizi başlattığımıza göre gözlerimizi kapatabiliriz. Derin, sakin nefesler alıp verelim. Aldık ve verdik, tekrar aldık ve verdik ve son kez aldık, tuttuk nefesimizi, hissediyoruz bedenimizi ve yavaşça bırakıyoruz nefesimizi. Şimdi doğal akışında nefes alıp vermeye devam edebiliriz. Arkadan gelen piyano sesinin ne kadarda güzel olduğunu düşünüyoruzdur bence şuan 🙂 Nefes alıp verdikçe bedenimiz rahatlıyor. Başımızdan omuzlara, karına, bacaklara, ayaklara yayılıyor bu gevşeme hissi, tutamıyoruz ve alıyor bütün gerginliğimizi. Hisset. Yüzündeki bütün kaslar gevşedi, ilk oturduğun pozisyondan o kadar rahatsın ki daha da yerleş oturduğun yere.
Ve en sevdiğim kısma geliyoruz. Bu evredeki amacımız bize iyi gelecek, keşke şuan burada olsaydım dediğimiz yere gidiyoruz. Ve keşkelerimizi bırakıp orada o an bize iyi gelen tarafı buluyoruz. Dudaklarımızda bir tebessüm oluşuyor görüyorum. Buranın verdiği huzuru, sakinliği hissedin. Zamanın tadını çıkarın. Yapmak istediklerinizi yapabilirsiniz. Sadece oturabilirsiniz. Size ne iyi gelecekse sevgili okur. Ben denize hasret biri olarak denizin karşısına geçmeyi ve orada sadece oturmayı seçiyorum şuan. Böyle özlem gideriyorum ne yapayım 🙂 İstediğimiz kadar durabiliriz burada. Artık yeterli dediğimizde, ayrılmak istediğimizde oradan gözlerimizi açıyoruz ve hoşgeldik sevgili okur. Kollarımızı, bacaklarımızı hafif hafif hareket ettirelim, gevşediğimizi, bedenimizi hissedelim. İyi ki geldik buraya değil mi? İyi ki kendimize az da olsa içimize dönebilmek için baş başa kalabilmek için zaman tanıdık. İyi ki sesimizi duyabildik, kendimizi mutlu edebildik. İyi ki buradayız.
Burada hissettiklerimizi unutmayalım. Burayı sadece biz biliyoruz, istediğimiz zaman gelebiliriz, istediğimiz kadar gelebiliriz. Burası bizim alanımız bugünümüze, kendimize, hayatımızdaki olanlara, olmayanlara şükretmek için, sinirlendiğimizde, üzüldüğümüzde aslında hissettiğimiz bütün duygularda gelebiliriz buraya. 2 dakika bile zaman tanısak kendimize, denesek en azından bakalım neler değişecek hayatımızda ?
İşte bu kadar sevgili okur, herkese bu çalışmanın çok iyi gelmesi dileğiyle. Görüşmek üzere 🙂
Gönderinin Yazarı
Geri Dönüyorsak Ben Dünden Hazırım 
Benim Hala Umudum Var 
Bipolar Bozukluk Tanısı Almış Birinden: Hislerin Tarifi 
Ne de Olsa Kışın Sonu Bahardır 
Empatinin Fizyolojisi: Ayna Nöronlar 
Bir Yok Oluş Bir Var Oluş